فراخوان جهانی بیش از ۳۰۰ کارشناس برای توقف اعدام‌ها در ایران
موج اعدام‌ها در ایران و تأیید احکام اعدام برای فعالان بهروز احسانی و مهدی حسنی
ائتلافی متشکل از بیش از ۳۰۰ کارشناس سازمان ملل متحد، برندگان جایزه نوبل، سفرای پیشین، قضات، متخصصان حقوق بشر و حقوق بین‌الملل، و نهادهای مردم‌نهاد، با امضای بیانیه‌ای فوری از سازمان ملل خواستند تا برای توقف اعدام قریب‌الوقوع زندانیان سیاسی در ایران وارد عمل شود. این بیانیه، کارزار فزاینده جمهوری اسلامی در زمینه اعدام‌های با انگیزه سیاسی را به‌شدت محکوم کرده است. به گزارش «عدالت برای قربانیان کشتار ۶۷» متن کامل بیانیه و امضاکنندگان آن به شرح زیر است:…./
****
متن کامل بیانیه:
موج اعدام‌ها در ایران و تأیید احکام اعدام برای فعالان بهروز احسانی و مهدی حسنی
ما، امضاکنندگان این بیانیه از میان کارشناسان بین‌المللی و نهادهای غیردولتی، قاطعانه و بی‌هیچ ابهامی، کارزار فزاینده اعدام‌های با انگیزه سیاسی توسط حکومت ایران را محکوم می‌کنیم. این اقدامات، تجاوزی شدید به حقوق بشر بوده و بخشی از استراتژی عمدی حکومت برای سرکوب مخالفت‌هاست.
بهروز احسانی، ۶۹ ساله، و مهدی حسنی، ۴۸ ساله، در معرض خطر جدی اعدام قرار دارند، پس از آن‌که دیوان عالی کشور حکم اعدام آن‌ها را تأیید کرد و درخواست اعاده دادرسی‌شان را رد نمود. اتهامات مطرح‌شده علیه آن‌ها شامل «عضویت در سازمان مجاهدین خلق (منافقین)»، «تبلیغ به نفع این سازمان»، و «تهیه و ارسال ویدیو برای این سازمان» است؛ اتهاماتی که طبق نظام قضایی جمهوری اسلامی، به عنوان «محاربه» و «افساد فی‌الارض» تعریف می‌شوند.
دادگاه نمایشی آن‌ها در تاریخ ۱۰ اوت ۲۰۲۴ تنها پنج دقیقه طول کشید؛ در این روند، آن‌ها تقریباً دو سال از حق داشتن وکیل محروم بودند، مورد شکنجه قرار گرفتند و در جریان دادرسی نیز اجازه سخن گفتن نداشتند. اتهامات مطرح‌شده درباره شکنجه، شامل ضرب و شتم، انفرادی طولانی‌مدت، و تهدید خانواده‌هایشان، کاملاً نادیده گرفته شد.
ما خواهان توقف فوری اجرای حکم اعدام آن‌ها هستیم. جامعه بین‌المللی نباید در برابر این جنایات سکوت کند.
ده‌ها زندانی سیاسی دیگر، از جمله ابوالحسن منتظر، اکبر دانشورکار، بابک علی‌پور، محمد تقوی سنگدهی، پویا قبادی، وحید بنی‌امریان، پخشَان عزیزی، وریشه مرادی، و شریفه محمدی، در پی محاکمات به‌شدت ناعادلانه، با خطر اعدام قریب‌الوقوع مواجه هستند. برخی از این زندانیان به زور به زندان قزل‌حصار منتقل شده‌اند، زندانی که به عنوان مکان اعدام شناخته می‌شود.
از زمان به قدرت رسیدن رئیس‌جمهور مسعود پزشکیان در اوت ۲۰۲۴، بیش از ۱۰۰۰ اعدام در کشور انجام شده است. این اعدام‌ها هدفمند بوده‌اند: علیه زنان، نوجوانان، اقلیت‌های قومی و مذهبی، و دگراندیشان، با هدف سرکوب هرگونه حرکت اعتراضی و جلوگیری از خواسته‌های مردم برای تغییرات دموکراتیک.
هدف‌گیری سیستماتیک زندانیان سیاسی در ایران، بازتاب فرهنگ مصونیت از مجازات است؛ فرهنگی که از عدم پاسخگویی عاملان جنایت‌های گذشته نشأت می‌گیرد. این موضوع در گزارش تاریخی “جنایت علیه بشریت” منتشر شده در ژوئیه ۲۰۲۴ توسط جاوید رحمان، گزارشگر ویژه سازمان ملل در امور حقوق بشر ایران، به‌روشنی ثبت شده است. این گزارش تصریح کرده است که کشتارهای گسترده در سال‌های ۱۳۶۰-۱۳۶۱ (۱۹۸۱-۱۹۸۲) و کشتار ۱۳۶۷، جنایت علیه بشریت و نسل‌کشی بوده‌اند.
هیچ‌یک از مقام‌های ایرانی تاکنون بابت این جنایت‌ها پاسخگو نبوده‌اند؛ بلکه بسیاری از آنان به بالاترین سطوح قدرت در دولت، قوه قضائیه و نیروهای امنیتی ارتقاء یافته‌اند.
سرکوب زندانیان سیاسی در ایران، نقض آشکار قوانین بین‌المللی حقوق بشر است، از جمله حق دادرسی عادلانه و ممنوعیت شکنجه. شجاعت زندانیانی مانند احسانی و حسنی، که در اعتصاب غذای “نه به اعدام – سه‌شنبه‌ها” شرکت کرده‌اند، نشانگر ایستادگی آن‌ها در برابر خشونت و سرکوب است. این اعتصاب‌های غذایی هر هفته، از ژانویه ۲۰۲۴، در بیش از ۴۰ زندان ایران برگزار شده‌اند.
ما در کنار زندانیان سیاسی ایران و خانواده‌های آن‌ها ایستاده‌ایم و متعهدیم تا زمانی که عدالت برقرار شود، صدای آن‌ها را به جهانیان برسانیم.
ما از قطعنامه پارلمان اروپا در تاریخ ۳ آوریل ۲۰۲۵ که احکام اعدام احسانی و حسنی را محکوم کرده، و همچنین نامه گزارشگر ویژه سازمان ملل در تاریخ ۶ فوریه ۲۰۲۵ به مقامات ایرانی که نسبت به نقض حقوق این دو زندانی هشدار داده، استقبال می‌کنیم.
ما فوراً از کمیسر عالی حقوق بشر سازمان ملل، تمامی روندهای ویژه مرتبط، مأموریت حقیقت‌یاب مستقل بین‌المللی درباره ایران (FFMI) و همه دولت‌های دموکراتیک می‌خواهیم که برای توقف این اعدام‌ها مداخله کنند.
ما جامعه جهانی را تشویق می‌کنیم تا عاملان نقض حقوق بشر در ایران را شناسایی و تحریم کند و لغو مجازات اعدام و آزادی زندانیان سیاسی را پیش‌شرطی برای بهبود روابط با جمهوری اسلامی ایران قرار دهد.
فهرست امضاکنندگان بیانیه؛
- قاضی سانگ هیون سونگ – کره جنوبی: رئیس دیوان کیفری بین‌المللی (ICC) در سال‌های ۲۰۰۹–۲۰۱۵
- ناوی پیلای – آفریقای جنوبی: کمیسر عالی حقوق بشر سازمان ملل متحد (۲۰۰۸–۲۰۱۴)
- سفیر یواخیم روکر – آلمان: رئیس شورای حقوق بشر سازمان ملل (۲۰۱۵)، نماینده دائم آلمان در سازمان ملل در ژنو (۲۰۱۴–۲۰۱۶)
- لرد آلتون از لیورپول – بریتانیا: رئیس کمیته مشترک حقوق بشر پارلمان بریتانیا؛ عضو مجلس اعیان
- دکتر مارک الیس – بریتانیا: مدیر اجرایی انجمن بین‌المللی وکلا (IBA)؛ رئیس پیشین هیئت مشورتی سازمان ملل درباره وکلای مدافع در دادگاه‌های بین‌المللی
- طاهر بومدرا – بریتانیا: رئیس عدالت برای قربانیان کشتار ۶۷؛ رئیس پیشین دفتر حقوق بشر سازمان ملل متحد در عراق
- پروفسور ویلیام شاباس – کانادا: رئیس کمیسیون تحقیق سازمان ملل درباره جنگ غزه (۲۰۱۴–۲۰۱۵)، استاد حقوق بین‌الملل، دانشگاه میدلسکس لندن
- الکساندرا ماتویچوک – اوکراین: برنده جایزه صلح نوبل ۲۰۲۲
- جودی ویلیامز – ایالات متحده: برنده جایزه صلح نوبل ۱۹۹۷
- اسکار آریاس سانچز – کاستاریکا: رئیس‌جمهور پیشین کاستاریکا؛ برنده جایزه صلح نوبل ۱۹۸۷
- دکتر کارن اسمیت – آفریقای جنوبی: مشاور ویژه دبیرکل سازمان ملل در زمینه مسئولیت برای حمایت (۲۰۱۹–۲۰۲۱)
- چری بلر KC – بریتانیا: مؤسس بنیاد زنان چری بلر، وکیل بین‌المللی
- آن رامبرگ – سوئد: قاضی موقت دیوان حقوق بشر اروپا؛ عضو هیئت مدیره آژانس حقوق بنیادین اتحادیه اروپا (FRA)
- پروفسور لیلا نادیا سادات – ایالات متحده: مشاور ویژه دادستان دادگاه کیفری بین‌المللی در زمینه جنایات علیه بشریت (۲۰۱۲–۲۰۲۳)
- پروفسور کلودیو گروسمن – شیلی: مشاور ویژه دادستان دادگاه کیفری بین‌المللی (از ۲۰۲۱)، عضو کمیسیون حقوق بین‌الملل سازمان ملل
- پروفسور هلن کلر – سوئیس: قاضی دادگاه حقوق بشر اروپا (۲۰۱۱–۲۰۲۰)
- پروفسور ژوزف آزیزی – اتریش: قاضی دادگاه عمومی اتحادیه اروپا (۱۹۹۵–۲۰۱۳)
- پروفسور والرایو چیوکا – رومانی: قاضی دادگاه عمومی اتحادیه اروپا (۲۰۰۷–۲۰۱۰)
- دکتر ایرمگارد گریس – اتریش: رئیس دیوان عالی اتریش (۲۰۰۷–۲۰۱۱)
- قاضی فلورانس ام. ممبا – زامبیا: قاضی بین‌المللی در دادگاه کامبوج؛ قاضی پیشین دادگاه جنایات یوگسلاوی
- پروفسور ولفگانگ شومبورگ – آلمان: قاضی دادگاه‌های بین‌المللی برای رواندا و یوگسلاوی سابق؛ قاضی دیوان فدرال آلمان
- جفری رابرتسون AO KC – استرالیا: رئیس اولین دادگاه ویژه سازمان ملل در سیرالئون؛ رئیس دفتر وکلای داوتی استریت
- پروفسور جووانی گراسو – ایتالیا: قاضی بین‌المللی دادگاه قانون اساسی بوسنی و هرزگوین
- قاضی فلاویا لاتانزی – ایتالیا: قاضی دیوان بین‌المللی کیفری برای رواندا و یوگسلاوی
- استانیسلاو پاولوفشی – مولداوی: قاضی دادگاه حقوق بشر اروپا (۲۰۰۱–۲۰۰۸)
- سر دیوید ادوارد KCMG KC – بریتانیا: قاضی دیوان دادگستری اروپا (۱۹۹۲–۲۰۰۴)
- پروفسور گئورگ رس – آلمان: قاضی دادگاه حقوق بشر اروپا (۱۹۹۸–۲۰۰۴)
- پروفسور فرانکلین دهووس – بلژیک: قاضی دادگاه عمومی اتحادیه اروپا (۲۰۰۳–۲۰۱۶)
- پروفسور ویلناس واداپالاس – لیتوانی: قاضی دادگاه عمومی اتحادیه اروپا (۲۰۰۴–۲۰۱۳)
- کیت مکینتاش – بریتانیا: مدیر اجرایی مؤسسه وعده، دانشکده حقوق UCLA؛ نایب رئیس دیوان بین‌المللی کیفری برای یوگسلاوی
- دکتر روآن ویلیامز – بریتانیا: اسقف اعظم سابق کانتربری
- سفیر استیفن راپ – ایالات متحده: سفیر ویژه آمریکا برای عدالت کیفری جهانی (۲۰۰۹–۲۰۱۵)
- پروفسور رابرت گلدمن – ایالات متحده: گزارشگر مستقل سازمان ملل درباره حقوق بشر و مقابله با تروریسم (۲۰۰۴–۲۰۰۵)
- مورتن کیاروم – دانمارک: مدیر مؤسسه رائول والنبرگ در سوئد؛ مدیر پیشین آژانس حقوق بنیادین اتحادیه اروپا
- پروفسور یان پرونک – هلند: نماینده ویژه دبیرکل سازمان ملل برای سودان (۲۰۰۴–۲۰۰۶)
- پروفسور خوان منندز – آرژانتین: گزارشگر ویژه سازمان ملل در امور شکنجه (۲۰۱۰–۲۰۱۶)
- پروفسور مانفرد نوواک – اتریش: دبیرکل دانشگاه جهانی حقوق بشر؛ گزارشگر ویژه پیشین سازمان ملل درباره شکنجه
- کومی نایدو – آفریقای جنوبی: دبیرکل عفو بین‌الملل (۲۰۱۸–۲۰۲۰)
- پروفسور کریس دی سیدوتی – استرالیا: کمیسر حقوق بشر استرالیا (۱۹۹۵–۲۰۰۰)
- پروفسور کریستین توموشات – آلمان: رئیس دادگاه داوری و سازش سازمان امنیت و همکاری اروپا (۲۰۱۳–۲۰۱۹)
- ارکی توومیویو – فنلاند: وزیر خارجه فنلاند (۲۰۰۰–۲۰۰۷، ۲۰۱۱–۲۰۱۵)؛ رئیس شورای نوردیک (۲۰۰۸)
- سفیر خوان استبان آگیره مارتینز – پاراگوئه: وزیر امور خارجه (۲۰۰۰–۲۰۰۱)؛ سفیر پاراگوئه در ژنو؛ نایب‌رئیس شورای حقوق بشر سازمان ملل (۲۰۱۵)
- سفیر زوریکا ماریچ-جورجویچ – مونته‌نگرو: سفیر مونته‌نگرو در شورای حقوق بشر سازمان ملل و سازمان تجارت جهانی (۲۰۱۳–۲۰۱۸)
- سفیر وویسلاو شوک – اسلوونی: رئیس شورای حقوق بشر سازمان ملل (۲۰۱۸)
- سفیر کیث ام. هارپر – ایالات متحده: سفیر و نماینده دائم ایالات متحده در شورای حقوق بشر سازمان ملل (۲۰۱۴–۲۰۱۷)
- سفیر کن بلک‌ول – ایالات متحده: سفیر سابق ایالات متحده در کمیسیون حقوق بشر سازمان ملل
- سفیر آماندا الیس – نیوزیلند: سفیر نیوزیلند در سازمان ملل در ژنو (۲۰۱۳–۲۰۱۶)
- آنا هلنا چاگون اچوریا – کاستاریکا: معاون رئیس‌جمهور (۲۰۱۴–۲۰۱۸)؛ سفیر در اسپانیا (۲۰۱۸–۲۰۲۲)
- سفیر فیلورِتا کودرا – آلبانی: نماینده دائم پیشین آلبانی در سازمان ملل در ژنو
- سفیر لینکلن پی. بلومفیلد جونیور – ایالات متحده: فرستاده ویژه آمریکا (۲۰۰۸–۲۰۰۹)؛ معاون وزیر امور خارجه آمریکا در امور سیاسی-نظامی (۲۰۰۱–۲۰۰۵)
- میریام اکیودوکو – مجارستان: عضو گروه کاری سازمان ملل درباره افراد آفریقایی‌تبار (۲۰۲۱–اکنون)
- دینیوس پوراس – لیتوانی: گزارشگر ویژه سازمان ملل درباره حق سلامت (۲۰۱۴–۲۰۲۰)
- پروفسور ژان زیگلر – سوئیس: گزارشگر ویژه سازمان ملل درباره حق غذا (۲۰۰۰–۲۰۰۸)
- دکتر لیوینگستون سوانیانا – اوگاندا: گزارشگر ویژه سازمان ملل درباره نظم بین‌المللی دموکراتیک (۲۰۱۸–۲۰۲۴)
- مود دو بوئر-بوکیکیو – هلند: گزارشگر ویژه سازمان ملل درباره فروش و بهره‌برداری جنسی از کودکان (۲۰۱۴–۲۰۲۰)
- پروفسور جرمی سارکین – آفریقای جنوبی: رئیس گروه کاری سازمان ملل درباره ناپدیدشدگان قهری (۲۰۰۸–۲۰۱۴)
- پروفسور مایکل لینک – کانادا: گزارشگر ویژه سازمان ملل در سرزمین‌های فلسطینی اشغالی (۲۰۱۶–۲۰۲۲)
- پروفسور فرانسوا کرپُو – کانادا: گزارشگر ویژه سازمان ملل درباره حقوق مهاجران (۲۰۱۱–۲۰۱۷)
- پروفسور جرارد کوئین – ایرلند: گزارشگر ویژه سازمان ملل درباره حقوق افراد دارای معلولیت (۲۰۲۰–۲۰۲۳)
- پروفسور فرناند دو وارِنِس – کانادا: گزارشگر ویژه سازمان ملل درباره مسائل اقلیت‌ها (۲۰۱۷–۲۰۲۳)
- پروفسور اورمیلا بولا – آفریقای جنوبی: گزارشگر ویژه سازمان ملل درباره اشکال معاصر برده‌داری (۲۰۱۴–۲۰۲۰)
- پروفسور جوزف کناتاسی – مالت: گزارشگر ویژه سازمان ملل درباره حریم خصوصی (۲۰۱۵–۲۰۲۱)
- پروفسور ریکاردو آ. سونگا سوم – فیلیپین: رئیس گروه کارشناسی سازمان ملل درباره افراد آفریقایی‌تبار (۲۰۱۴–۲۰۲۱)
- پروفسور گابور رونا – ایالات متحده: رئیس گروه کاری سازمان ملل درباره استفاده از مزدوران (۲۰۱۱–۲۰۱۹)
- سعید مُقبل – یمن: رئیس سابق گروه کاری سازمان ملل درباره استفاده از مزدوران
- گابریلا کنول – برزیل: گزارشگر ویژه سازمان ملل درباره استقلال قضات و وکلا (۲۰۰۹–۲۰۱۵)
- هنریکاس میکویویچیوس – لیتوانی: عضو گروه کاری سازمان ملل درباره ناپدیدشدگان اجباری (۲۰۱۵–۲۰۲۲)
- پروفسور آریل دولیتزکی – آرژانتین: رئیس گروه کاری ناپدیدشدگان اجباری سازمان ملل (۲۰۱۰–۲۰۱۷)
- بسکوت تونچاک – ترکیه: گزارشگر ویژه سازمان ملل درباره سموم و حقوق بشر (۲۰۱۴–۲۰۲۰)
- آلدا فاچیو – کاستاریکا: رئیس گروه کاری سازمان ملل درباره تبعیض علیه زنان و دختران (۲۰۱۴–۲۰۲۰)
- پروفسور سولداد ویلاگرا – پاراگوئه: عضو گروه کاری سازمان ملل درباره بازداشت خودسرانه (۲۰۰۲–۲۰۰۸)
- یاسمین سوکا – آفریقای جنوبی: رئیس کمیسیون حقوق بشر سازمان ملل در سودان جنوبی
- سونیا بیزرکو – صربستان: عضو کمیسیون تحقیق سازمان ملل درباره کره شمالی
- مارک آنتونی نویکی – لهستان: رئیس هیئت مشورتی حقوق بشر سازمان ملل در کوزوو
- دکتر ملانی اوبراین – استرالیا: رئیس انجمن بین‌المللی پژوهشگران نسل‌کشی (IAGS)
- دکتر الیسا فون یودن-فورگی – ایالات متحده: مدیر اجرایی مؤسسه لمکین برای پیشگیری از نسل‌کشی
- باب بلکمن، نماینده پارلمان – بریتانیا
- سر ریچارد جی. رابرتز – بریتانیا: برنده جایزه نوبل پزشکی ۱۹۹۳
- الفریده یِلینِک – اتریش: برنده جایزه نوبل ادبیات ۲۰۰۴
- دکتر فلیسیتی گری KC – بریتانیا: وکیل بین‌المللی، عضو دو دفتر حقوقی در ملبورن و لندن
- پروفسور ربکا کوک – کانادا: استاد ممتاز بازنشسته، دانشکده حقوق، دانشگاه تورنتو
- پروفسور برایس دیکسون – بریتانیا: کمیسر ارشد کمیسیون حقوق بشر ایرلند شمالی (۱۹۹۹–۲۰۰۵)؛ استاد حقوق بین‌الملل، دانشگاه کوئینز بلفاست
- پروفسور نیکلاس گریف – بریتانیا: استاد بازنشسته حقوق، دانشگاه کنت
- آموس والدمان – بریتانیا: وکیل مدافع؛ عضو فهرست وکلای دادگاه کیفری بین‌المللی (ICC)
- ماریون بوکر – آلمان: مدیر مرکز مشاوره در زمینه حقوق بشر و مسائل جنسیتی
- دومینیک آتیاس – فرانسه: رئیس پیشین فدراسیون کانون‌های وکلای اروپا (FBE)
- دکتر الن جی. کندی – ایالات متحده: مدیر اجرایی سازمان “جهانی بدون نسل‌کشی”
- پروفسور ارول پی. مندز – کانادا: رئیس کمیسیون بین‌المللی حقوق‌دانان (بخش کانادا)؛ استاد حقوق دانشگاه اتاوا
- دیوید راسل – بریتانیا: هماهنگ‌کننده انگلیسی “صندوق نجات‌یافتگان” (SURF)
- پروفسور پدرگ دویچینوویچ – ایالات متحده: استاد و پژوهشگر مؤسسه حقوق بشر دانشگاه کانکتیکات؛ کارشناس جنایات جنگی
- پروفسور سِر مارک ولاسیک – ایالات متحده: وکیل دفتر دادستان دادگاه کیفری یوگسلاوی؛ استاد دانشگاه جرج‌تاون
- پروفسور استیون لئونارد جیکوبز – ایالات متحده: استاد مطالعات ادیان، دانشگاه آلاباما
- الیزابت رابساندراتانا – فرانسه: وکیل فهرست‌شده در دیوان کیفری بین‌المللی
- تام دایک – بریتانیا: وکیل؛ عضو فهرست مشاوران دیوان کیفری بین‌المللی
- پروفسور دکتر سوزانه برانت‌اشتدر – آلمان: رئیس کرسی انسان‌شناسی جهانی‌شدن، دانشگاه کلن
- مالکوم فاولر – بریتانیا: وکیل و عضو پیشین شورای کانون وکلای انگلستان و ولز
- آکیله کامپاگنا – سن‌مارینو: وکیل ثبت‌شده در دیوان کیفری بین‌المللی
- آربانا ژارا – کوزوو: روزنامه‌نگار؛ برنده جایزه بین‌المللی زنان شجاع
- جاناتان آرکوش – بریتانیا: وکیل، اتاق وکلای اینترپرایز
- پائولو کازاکا – پرتغال: مدیر اجرایی مجمع دموکراتیک آسیای جنوبی؛ عضو پیشین پارلمان اروپا
- پروفسور پل اچ. رابینسون – ایالات متحده: استاد حقوق، دانشگاه پنسیلوانیا
- ریچارد سی. دییتر – ایالات متحده: مدیر اجرایی پیشین مرکز اطلاعات مجازات اعدام
- پروفسور روزا آنا آلیا فرناندز – اسپانیا: استاد حقوق بین‌الملل، دانشگاه بارسلونا
- جوان فرانچسکا کوئینت – بریتانیا: وکیل، اتاق وکلای رادکلیف
- نیک براون – بریتانیا: وکیل، اتاق وکلای داوتی استریت
- گرگ بوس – ایالات متحده: وکیل ثبت‌شده در دیوان کیفری بین‌المللی
- شارون دیویس MBE – بریتانیا: شناگر المپیکی؛ مدال‌آور
- پروفسور دبورا دورک – ایالات متحده: مدیر مرکز مطالعات هولوکاست، نسل‌کشی، و جنایات علیه بشریت، دانشگاه شهر نیویورک
- کریستینا کوشن – استرالیا: فعال حقوق بشر و برابری جنسیتی
- دنیس جیواگا – قزاقستان: مدیر دفتر بین‌المللی حقوق بشر و حاکمیت قانون قزاقستان
- پروفسور اریک هاینز – بریتانیا: مدیر مرکز حقوق، دموکراسی و جامعه، دانشگاه کوئین مری لندن
- ملانی سونهایه-کومباته – توگو: مدیر برنامه‌ها، شبکه مدافعان حقوق بشر غرب آفریقا
- پروفسور الکس نیو – کانادا: عضو ارشد دانشگاه اتاوا؛ دبیرکل سابق عفو بین‌الملل کانادا
- خانم تارازی محمد شیخ – بنگلادش: مدافع حقوق بشر
- پروفسور هیلالی اِرل – کانادا: استاد مطالعات نسل‌کشی، دانشگاه نیپیسینگ
- ملیندا تیلور – استرالیا: وکیل ثبت‌شده در دیوان کیفری بین‌المللی
- پروفسور آنتونیتا الیا – ایتالیا: مشاور حقوقی بین‌المللی در شورای اروپا
- توبی کادمن – بریتانیا: هم‌بنیان‌گذار دادگاه بین‌المللی عدالت، گورنیکا ۳۷
- دکتر ویکتوریا سانفورد – ایالات متحده: مدیر مرکز حقوق بشر و مطالعات صلح، کالج لیمن، دانشگاه نیویورک
- پروفسور دیوید جی. سایمون – ایالات متحده: مدیر برنامه مطالعات نسل‌کشی، دانشگاه ییل
- جیمز جوزف – بریتانیا: مدیر سازمان The Duty Legacy
- دکتر گریگوری اچ. استانتون – ایالات متحده: بنیان‌گذار و رئیس Genocide Watch
- الساماری دی‌سیلوا – هند: بنیان‌گذار بنیاد جهانی Red Dot
- کریستینا بلک‌لاوز – بریتانیا: رئیس کانون وکلای انگلستان و ولز (۲۰۱۸–۲۰۱۹)
- دکتر ماکسیم پنکسی – ایالات متحده: مدیر مؤسسه پیشگیری از نسل‌کشی و جنایات بزرگ (I-GMAP)، دانشگاه بینگهامتون
- آندریاس بومل – آلمان: مدیر سازمان دموکراسی بدون مرز
- دکتر جورجی تاتار – مجارستان: مدیر مرکز پیشگیری از جنایات بزرگ در بوداپست؛ رئیس گروه ویژه اتحادیه اروپا برای پیشگیری از درگیری
- کنت لوئیس – سوئد: وکیل پرونده حامد نوری در دادگاه سوئد؛ وکیل سازمان مجاهدین خلق
- جورجیا پیتروپائولی – ایتالیا: استاد، نویسنده و فعال حقوق بشر
- ماری لامنش – کانادا: افسر روابط جهانی، مؤسسه امنیت جهانی مونترال
- محترم تونی کلمنت PC – کانادا: وزیر سابق صنعت، بهداشت و خزانه‌داری کانادا
- گابریله لوئیز مک‌اینتایر – استرالیا/قبرس: مشاور بین‌المللی حقوق بشر
- پروفسور راجر اس. کلارک – نیوزیلند: استاد ممتاز حقوق، مدرسه حقوق راتگرز، عضو کمیته سازمان ملل در پیشگیری از جنایات
- چارلز آ. آدوگون-فیلیپس – بریتانیا/نیجریه: وکیل، اتاق بین‌المللی عدالت، گورنیکا ۳۷
- پروفسور دکتر کریستف دگنهارت – آلمان: استاد حقوق بازنشسته، دانشگاه لایپزیگ
- پروفسور جری پی. وایت – کانادا: استاد جامعه‌شناسی، دانشگاه وسترن؛ مدیر کنسرسیوم سیاست‌های بومی
- پروفسور بادن آفرُرد AO – استرالیا: استاد ممتاز مطالعات فرهنگی و حقوق بشر، دانشگاه کرتین
- جین ای. درگام-پاورز – ایالات متحده: بنیان‌گذار و مدیر Families of the Missing
- پروفسور دیوید ای. گوین – ایالات متحده: استاد خدمات عمومی، دانشگاه آلبانی – دانشگاه ایالتی نیویورک
- هانس نوت – هلند: مدیر بنیاد آزادی دین جرارد نودت
- آلیسون براون – ایالات متحده: رئیس اتحاد بین‌المللی زنان
- شیلا پایلان – ارمنستان/کانادا: وکیل حقوق بشر و مشاور ارشد سازمان ملل
- پروفسور یاکین ارتورک – ترکیه: گزارشگر ویژه سازمان ملل درباره خشونت علیه زنان (۲۰۰۳–۲۰۰۹)
- هیلمینی‌تا آپوک – کوزوو: برنده جایزه حقوق بشر سازمان ملل (۲۰۱۳)؛ مدیر انجمن کوتوله‌های کوزوو
- پروفسور میشل مایور – سوئیس: برنده جایزه نوبل فیزیک ۲۰۱۹
- الئونورا مونجلی – ایتالیا: نایب رئیس فدراسیون ایتالیایی حقوق بشر (FIDU)
- پروفسور بن کیرنان – ایالات متحده: بنیان‌گذار برنامه نسل‌کشی کامبوج و مطالعات نسل‌کشی، دانشگاه ییل
- پروفسور الکساندر موتیل – ایالات متحده: استاد علوم سیاسی، دانشگاه راتگرز
- دکتر آنجا ماتویکیو – ایالات متحده: استاد اخلاق و حقوق بشر، دانشگاه ایندیانا
- پروفسور بری سی. باریش – ایالات متحده: برنده جایزه نوبل فیزیک ۲۰۱۷
- سرجیو دلیا – ایتالیا: دبیرکل سازمان “دست‌ها از اعدام بردارید”
- الیزابتا زامپاروتی – ایتالیا: هم‌بنیان‌گذار و خزانه‌دار “دست‌ها از اعدام بردارید”؛ نماینده پیشین پارلمان
- محمد مصطفی – تونس: مدیر انجمن Intersection برای حقوق و آزادی‌ها
- دکتر مود بارلو – کانادا: مشاور ارشد سابق رئیس مجمع عمومی سازمان ملل درباره آب
- ملیسا پارک – استرالیا: عضو گروه برجسته سازمان ملل درباره یمن؛ وزیر سابق توسعه بین‌المللی استرالیا
- اریک سوتاس – سوئیس: بنیان‌گذار و دبیرکل سابق سازمان جهانی علیه شکنجه (OMCT)
- آنتونیو استنگو – ایتالیا: رئیس فدراسیون ایتالیایی حقوق بشر
- پروفسور جیمز آلن – بریتانیا: استاد ممتاز هنر شرق، دانشگاه آکسفورد
- کلاوس راک‌ویتز – آلمان: مدیر پیشین آکادمی اصول نورنبرگ
- پروفسور سارا چندلر KC (افتخاری) – بریتانیا: دبیر کمیسیون حقوق بشر فدراسیون کانون‌های وکلای اروپا (FBE)
- پروفسور رابرت جی. کوری KC – کانادا: استاد حقوق، دانشگاه دالهوزی
- دکتر دیوید ای. پتیگرو – ایالات متحده: رئیس دپارتمان فلسفه، دانشگاه ایالتی کانکتیکات جنوبی
- پروفسور اریک استوور – ایالات متحده: مدیر مشترک مرکز حقوق بشر، دانشگاه کالیفرنیا، برکلی
- توماس اف. کرید – ایرلند: مشاور ارشد حقوقی
- دکتر استفانی وولف – ایالات متحده: استاد علوم سیاسی و فلسفه، دانشگاه وبر استیت؛ نایب‌رئیس انجمن بین‌المللی پژوهشگران نسل‌کشی
- زیلکه اشتودزینسکی – آلمان: وکیل مدافع بین‌المللی در دادگاه ویژه کامبوج و دیوان کیفری بین‌المللی
- لیا تسولادزه – گرجستان: مرکز علوم اجتماعی، تفلیس
- ماریا دیمیتریوا – اوکراین: مرکز توسعه دموکراسی
- دیوید ماتاس – کانادا: وکیل حقوق بشر و بنیان‌گذار ائتلاف جهانی برای توقف برداشت اعضای بدن
- پروفسور خوان کارلوس مانریکز – شیلی: وکیل ثبت‌شده دیوان کیفری بین‌المللی
- روبرتو دوریو – آرژانتین: وکیل ثبت‌شده دیوان کیفری بین‌المللی
- دکتر هدر استرنگ – بریتانیا: مدیر مرکز جرم‌شناسی تجربی، دانشگاه کمبریج
- رنه والدوف – سوئیس: نماینده انجمن شهروندان جهانی در سازمان ملل
- دونا رابینسون دیواین – ایالات متحده: استاد یهودیت و علوم سیاسی، کالج اسمیت
- اینگرید بتانکور – کلمبیا: سناتور پیشین و نامزد ریاست‌جمهوری
- پروفسور ری مورفی – ایرلند: استاد مرکز حقوق بشر ایرلند، دانشگاه گالوی
- آلیس بنه‌مو پانتا – فرانسه: رئیس سازمان زنان زنده (VLF)
- پروفسور یاسوشی هیگاشیزاوا – ژاپن: استاد حقوق بین‌الملل، دانشگاه میجیگاکوئین
- دکتر کارمن مارکیز-کاراسکو – اسپانیا: استاد حقوق بین‌الملل، دانشگاه سویا
- دکتر رابین رامچاران – تایلند: مدیر اجرایی مرکز آسیا؛ استاد روابط بین‌الملل
- جودیت آرماتا – ایالات متحده: نویسنده و وکیل حقوق بشر
- محترم پیتر کنت – کانادا: وزیر محیط زیست پیشین
- دکتر سورپالی پراشانث – هند: وکیل؛ دستیار ویژه دادستان در دیوان عالی ایالت تلانگانا
- کریستین روث – فرانسه: وکیل؛ رئیس افتخاری اتحادیه وکلای اروپایی
- پروفسور تام شکسپیر – بریتانیا: استاد، مدرسه بهداشت و پزشکی گرمسیری لندن
- پروفسور پرل الیادیس – کانادا: وکیل حقوق بشر و استاد دانشگاه مک‌گیل
- احمد جمیل ییلدریم – کویت: استاد حقوق تطبیقی، دانشگاه علوم و فناوری خلیج
- پروفسور سیوبان ویلز – ایرلند شمالی: مدیر مؤسسه عدالت انتقالی؛ استاد حقوق، دانشگاه آلستر
- عمر سلیمان – بریتانیا: وکیل، گورنیکا ۳۷
- پروفسور جولیا بری – بریتانیا: استاد ممتاز ادبیات عرب کلاسیک، دانشگاه آکسفورد
- توماس منگوئل – آرژانتین: استاد حقوق کیفری بین‌الملل، دانشگاه بوئنوس آیرس
- دکتر دناکپون ال. چو‌بو – ایالات متحده: استاد حقوق، دانشگاه کیس وسترن؛ رئیس GJIE
- محترم دکتر جوسلین اسکات – بریتانیا / استرالیا: قاضی پیشین دادگاه عالی فیجی
- رید برودی – مجارستان / ایالات متحده: عضو گروه کارشناسان حقوق بشر سازمان ملل در نیکاراگوئه
- دکتر خوان گارسس – اسپانیا: وکیل؛ مشاور رئیس‌جمهور سالوادور آلنده
- پروفسور کارولین بنت – نیوزیلند: استاد انسان‌شناسی اجتماعی، دانشگاه ساسکس
- دکتر کاترینا هاتزیکیدی – بریتانیا: پژوهشگر فوق‌دکترا، دانشگاه توبینگن
- پروفسور ناتاشا لیندشتدت – بریتانیا: رئیس دانشکده آموزش، دانشگاه اسکس
- پروفسور مارتتی کوسکنیمی – فنلاند: عضو کمیسیون حقوق بین‌الملل سازمان ملل (۲۰۰۲–۲۰۰۶)
- دکتر آلیا ابراهیمی – بریتانیا: عضو ارشد شورای آتلانتیک
- فیلیپو سزاریس – ایتالیا: نایب‌رئیس بنیاد حقوق بشر ایتالیا (FDU)
- الکسیس آناگنوستاکیس – یونان: وکیل
- کلر ماهون – نیوزیلند: مدیر اجرایی گروه حقوق بشر جهانی
- دکتر یوگنی ژووتیس – قزاقستان: مشاور ارشد، دفتر حقوق بشر و حاکمیت قانون قزاقستان
- دکتر ویلیام اچ. وایلی – کانادا: مدیر اجرایی کمیسیون عدالت و پاسخگویی بین‌المللی (CIJA)
- دکتر میرای ربیز – ایالات متحده: استاد مطالعات خاورمیانه، کالج دیکینسون
- پروفسور الکساندر آلوارز – ایالات متحده: استاد جرم‌شناسی، دانشگاه آریزونا شمالی
- پروفسور دیوید ام. کرین – ایالات متحده: دادستان مؤسس دادگاه ویژه سیرالئون
- پروفسور شلدون گلاشو – ایالات متحده: برنده جایزه نوبل فیزیک ۱۹۷۹
- ربکا ای. شوت – ایالات متحده: مدیر اجرایی، سازمان “شهروندان برای راه‌حل جهانی”
- پروفسور تاکاآکی کاجیتا – ژاپن: برنده جایزه نوبل فیزیک ۲۰۱۵
- استفنی باروایز KC – بریتانیا: وکیل برجسته
- تریسی ادواردز MBE – بریتانیا: مؤسس بنیاد The Maiden Factor
- پروفسور ایو زوکر – ایالات متحده: استاد دانشگاه ییل
- پروفسور نناد استویانوویچ – سوئیس: استاد دانشگاه ژنو
- پروفسور دیوید آر. بوید – کانادا: گزارشگر ویژه سازمان ملل درباره محیط زیست و حقوق بشر (۲۰۱۸–۲۰۲۴)
- پروفسور ماری فاکس – بریتانیا: استاد کرسی حقوق، دانشگاه لیورپول
- پروفسور رودلف ملینگهوف – آلمان: قاضی دادگاه قانون اساسی فدرال آلمان (۲۰۰۱–۲۰۱۱)
- تالی نِیتس – آفریقای جنوبی: برنده جایزه آزادی مذهبی آمریکا
- پروفسور نائومی روث-آریازا – ایالات متحده: استاد ممتاز حقوق، دانشگاه سانفرانسیسکو
- دکتر سوزان بازیلی – کانادا: عضو گروه مستقل کارشناسان حقوق بشر سازمان ملل درباره بلاروس
- پروفسور سوزانا ساخوتو – ایالات متحده: مدیر دفتر تحقیقات جنایات جنگی، دانشگاه آمریکن
- پروفسور لوز ای. ناگل – ایالات متحده: استاد بازنشسته حقوق، دانشگاه استتسون
- نماینده پاتریک جی. کندی – ایالات متحده: مؤسس The Kennedy Forum؛ عضو پیشین مجلس نمایندگان آمریکا
- ایرنه ویکتوریا ماسیمینو – آرژانتین: گزارشگر دادگاه جنایی بوئنوس آیرس
- کارن گومز دامپیت – فیلیپین: عضو پیشین کمیسیون حقوق بشر فیلیپین
- دکتر سیبیله فون هایدبراند – سوئیس: نماینده اتحاد بین‌المللی زنان در سازمان ملل
- چارلز تاکو – هلند: وکیل
- استن برابانت – لوکزامبورگ: مدیر اجرایی عفو بین‌الملل لوکزامبورگ (۲۰۱۲–۲۰۱۹)
- فتحی بن مراد – فرانسه: پژوهشگر دانشگاه لوکزامبورگ؛ رئیس انجمن میانجی‌گری فرانکوفون
- الاستر لوگان OBE – بریتانیا: رئیس گروه بین‌المللی وکلای حقوق بشر؛ عضو شورای وکلای انگلستان و ولز
- خاخام آبراهام کوپر – ایالات متحده: رئیس کمیسیون آزادی مذهبی ایالات متحده (۲۰۲۳–۲۰۲۴)
- پروفسور استیون ام. شنِبام – ایالات متحده: استاد حقوق بین‌الملل، دانشگاه جان هاپکینز
- پروفسور تیموتی پاتریک مک‌کارتی – ایالات متحده: استاد دانشگاه هاروارد
- پروفسور کریستیان گلدیش – نروژ: استاد علوم سیاسی، دانشگاه اسکس
- پروفسور فلیپه گومز ایسا – اسپانیا: استاد حقوق بین‌الملل، دانشگاه دِوستو
- پروفسور استفان برائوم – لوکزامبورگ: استاد حقوق کیفری اروپا
- پروفسور پیتر رومین – هلند: رئیس بخش تحقیق، مؤسسه جنگ، هولوکاست و نسل‌کشی
- آندریا شمبرگ – ایتالیا: رئیس سازمان ابتکار جهانی تجارت و حقوق بشر
- نوابوئزه نووکولو – نیجریه: عضو ارشد شورای وکلای انگلستان و ولز
- استروان استیونسون – بریتانیا: نماینده پیشین پارلمان اروپا
- پروفسور جاسلین گتگن – ایالات متحده: استاد حقوق بشر، مدرسه حقوق کاردوسو
- پروفسور لوئیس میگل هینوجوسا مارتینز – اسپانیا: رئیس سابق انجمن حقوق بین‌الملل اروپا
- پروفسور لورنس بورگورگ-لارسن – فرانسه: رئیس پیشین دادگاه قانون اساسی آندورا؛ استاد حقوق دانشگاه سوربن
- پروفسور آماندا گرزیب – کانادا: استاد مطالعات رسانه، دانشگاه وسترن
- کرت کرنز – ایالات متحده: وکیل ثبت‌شده دیوان کیفری بین‌المللی
- پروفسور کرمیت روزولت – ایالات متحده: استاد حقوق، دانشگاه پنسیلوانیا
- دکتر جفری باخمن – ایالات متحده: استاد علوم بین‌الملل، دانشگاه آمریکن
- پروفسور نیکو کریش – سوئیس: استاد حقوق بین‌الملل، مؤسسه مطالعات عالی ژنو
- کریستی فوجیو – ایالات متحده: مدیر اجرایی سازمان Synergy for Justice
- پروفسور اولین اشمید – سوئیس: استاد حقوق بین‌الملل، دانشگاه لوزان
- پروفسور ژان-پیر سووژ – فرانسه: برنده جایزه نوبل شیمی ۲۰۱۶
- دکتر کری ویگام – ایالات متحده: مدیر مؤسسه پیشگیری از نسل‌کشی، دانشگاه بینگهامتون
- دکتر اوریل آلبا – استرالیا: استاد هولوکاست و تمدن یهود، دانشگاه سیدنی
- روپرت اسکیل‌بک – بریتانیا: مدیر سازمان REDRESS
- دیوید استروپک – جمهوری چک: وکیل حقوق بشر
- آر. بروس مک‌کالم – ایالات متحده: رئیس مؤسسه راهبردهای دموکراتیک؛ مدیر پیشین خانه آزادی (Freedom House)
- دکتر مارک کرستن – کانادا: استادیار جرم‌شناسی، دانشگاه فریزر ولی
- آبه یولز – ایالات متحده: وکیل بین‌المللی حقوق بشر
- نایجل ایوانز – بریتانیا: معاون رئیس مجلس عوام (۲۰۲۰–۲۰۲۴)
- پروفسور تیموتی جی. کریستین KC – کانادا: مذاکره‌کننده ارشد دولت کانادا (۱۹۹۶–۲۰۱۰)
- دکتر جیمز میهگان – ایرلند / ایالات متحده: استاد حقوق، دانشگاه کانتربری
- ساندرا ام. کویل – ایالات متحده: مدیر اجرایی پیشین، جنبش فدرالیست جهانی / مؤسسه سیاست جهانی
- دکتر فرانسیسکو خاویر زامورا کابوت – اسپانیا: استاد بازنشسته حقوق بین‌الملل خصوصی، دانشگاه خایمه اول
- پیر برسیس – فرانسه: رئیس سازمان حقوق بشر نوین (NDH)
- پروفسور دکتر هاینتس شوخ – آلمان: استاد بازنشسته حقوق کیفری و جرم‌شناسی، دانشگاه مونیخ
- امانوئل کامورا – سوئیس: حقوق‌دان
- نیک بل – سوئیس: فعال حقوق بشر
- آکاش مهراج – کانادا: سفیر سیار سازمان جهانی پارلمانتاری‌ها علیه فساد
- پروفسور بارند فن لیوون – هلند: استاد حقوق اتحادیه اروپا، دانشکده حقوق دانشگاه دورهام
- پروفسور مکس دوپلیسیس – آفریقای جنوبی: وکیل؛ استاد مدعو دانشگاه کیپ‌تاون و دانشگاه نلسون ماندلا
- پروفسور مارتا بردلی – آفریقای جنوبی: استاد حقوق بین‌الملل و بشردوستانه، دانشگاه ژوهانسبورگ
- نیامه هارنت – ایرلند: وکیل دادگستری؛ مدرس حقوق مهاجرت و پناهندگی
- پروفسور مارتین فلاهرتی – ایالات متحده / ایرلند: استاد مدعو، مدرسه حقوق کلمبیا و دانشگاه پرینستون؛ مدیر مؤسس مرکز لایتنر
- لوسیانو هازان – آرژانتین: رئیس گروه کاری سازمان ملل درباره ناپدیدشدگان قهری (۲۰۱۷–۲۰۲۳)
- می تامپسون – ایالات متحده: افسر حمایت‌گری، مرکز حقوق غیرنظامیان Ceasefire
- Iran Human Rights Monitor (IranHRM) – سوئد: دیده‌بان حقوق بشر ایران
- Justice for the Victims of the 1988 Massacre (JVMI) – بریتانیا: عدالت برای قربانیان کشتار ۶۷
- Hands Off Cain – ایتالیا: کمپین بین‌المللی برای لغو مجازات اعدام
- German Coalition to Abolish the Death Penalty (GCADP) – آلمان: ائتلاف آلمانی برای لغو اعدام
- Italian Federation for Human Rights (FIDU) – ایتالیا: فدراسیون ایتالیایی حقوق بشر
- European Criminal Bar Association (ECBA) – هلند: انجمن وکلای کیفری اروپا
- CIVICUS – آفریقای جنوبی: اتحاد جهانی برای مشارکت مدنی
- The Lemkin Institute for Genocide Prevention – ایالات متحده: مؤسسه لمکین برای پیشگیری از نسل‌کشی
- World Without Genocide – ایالات متحده: جهان بدون نسل‌کشی
- Nouveaux Droits de l’Homme (NDH) – فرانسه: حقوق بشر نوین
- Center for the Study of the Holocaust, Genocide, and Crimes Against Humanity, CUNY– ایالات متحده
- Kazakhstan International Bureau for Human Rights and Rule of Law (KIBHR) – قزاقستان
- Le Comité de soutien aux droits de l’homme en Iran (CSDHI) – فرانسه: کمیته حمایت از حقوق بشر در ایران
- Guernica 37 Chambers – بریتانیا: اتاق وکلای بین‌المللی عدالت
- Institute for Genocide and Mass Atrocity Prevention (I-GMAP) – ایالات متحده
- Genocide Watch – ایالات متحده
- Synergy for Justice – بریتانیا
- Red Dot Foundation Global – ایالات متحده
- Budapest Centre for Dialogue and Mass Atrocities Prevention – مجارستان
- The Duty Legacy – بریتانیا
- NGO Little People of Kosova – کوزوو
- The Alliance for the Prevention of Atrocity Crimes – بریتانیا
- Intersection Association for Rights and Freedoms – تونس
- Vivent Les Femmes (VLF) – فرانسه
- Center for Civil Liberties (CCL) – اوکراین: برنده نوبل صلح ۲۰۲۲
- Families of the Missing (FOM) – ایالات متحده
- Global Justice Intelligence Eyes (GJIE) – ایالات متحده
- Helsinki Committee for Human Rights in Serbia – صربستان
- The Independent Commission for Human Rights in North Africa (CIDH AFRICA) – مراکش
- West African Human Rights Defenders Network (WAHRDN) – توگو
- Global Human Rights Group – سوئیس
- Anagnostakis Law Offices – یونان
- Women’s Human Rights Education Institute – بین‌المللی
۱۳ اردیبهشت ۱۴۰۳