علی‌اشرف درویشیان در مصاحبه‌ای با صداقت و فروتنی گفته بود: «من تمام فکر و ذکرم این بود که فضای بین صمد بهرنگی و مثلا آثار زنده یاد هوشنگ گلشیری که سطحِ بالا بود و مدرن بود را با نوشته‌هایم پر بکنم. این فضا را پر کنم که مردم از اینجا برسند به آنجا.» داستانی که علی اشرف درویشیان در گلزار خاوران برای مادران اعدامیان می‌خواند، چنین داستانی‌ست. هم در متن جنبش عدالت‌خواهی ایران شکل گرفته و هم اینکه داستانی‌ست خوش‌ساخت.

این داستان را با صدای نویسنده‌اش بشنوید:

**********

در همان روزی که علی اشرف درویشیان درگذشت در سرخط خبرها آمده بود که در خانه‌هایی که کارگاه‌های تفکیک زباله در اختیار کودکان زباله‌گرد در تهران قرار داده‌اند از کودکان زباله‌‌گرد سوءاستفاده جنسی می‌شود. الهام فخاری، یکی از اعضای شورای شهر تهران جمعه ۵ آبان به خبرگزاری ایلنا گفته بود کودکان زباله‌گرد «بدترین نوع زندگی را تجربه می‌کنند.»
علی اشرف درویشیان در «از این ولایت» و «آبشوران» نویسنده چنین انسان‌هایی‌ست: کودکانی که «بدترین نوع زندگی» را از سر می‌گذرانند.
نام علی اشرف درویشیان و منصور یاقوتی به عنوان نویسندگانی که تحت تأثیر صمد بهرنگی دست به قلم بردند ثبت شده است. منصور یاقوتی در ویژه‌نامه روزنامه شرق درباره علی اشرف درویشیان این پرسش را مطرح می‌کند:
«این روزها این طرف و آن طرف می‌شنویم که دوران ادبیات «متعهد» تمام شده. باید پرسید چه چیزی جای آن را گرفته است؟»
علی اشرف درویشیان در مصاحبه‌ای با صداقت و فروتنی گفته است:
«من تمام فکر و ذکرم این بود که فضای بین صمد بهرنگی و مثلا آثار زنده یاد هوشنگ گلشیری که سطحِ بالا بود و مدرن بود را با نوشته‌هایم پر بکنم. این فضا را پر کنم که مردم از اینجا برسند به آنجا.»

داستانی که علی اشرف درویشیان در گلزار خاوران برای مادران اعدامیان می‌خواند، چنین داستانی‌ست. هم در متن جنبش عدالت‌خواهی ایران شکل گرفته و هم اینکه داستانی‌ست خوش‌ساخت.

به نقل از رادیو زمانه ـ ۷ آبان ۱۳۹۶

نظرات بسته است