بیانیه مطلب احمدیان، سیامک ابراهیمی، مرتضی صیدی، سجاد ایمان‌نژاد، یدی بهاری‌زر، مازیار سیدنژاد، سیروس (فواد) فتحی، مرتضی پروین، وحید بنی عامریان | زندان اوین: آیا وقت آن نرسیده که طبقه کارگر و تمامی مزدبگیران، همچون کارمندان، معلمان، بازنشستگان، پرسنل و کادر درمان، رانندگان، زحمتکشان بخش‌های کشاورزی و غیره بدون سرکوب و ارعابِ فعالان خود، دست به تشکیل نهادهای مستقل خود بزنند؟…./

****

▫️امسال در حالی به استقبال روز جهانی کارگری می‌رویم که شاهد کوچکتر شدن هر روزه‌ی سفره کارگران و زحمتکشان در ایران هستیم؛ تورم افسارگسیخته با تمام توان به هستی ناچیز رنجبران هجوم می‌آورد، تا جایی که افزایش دستمزد ۴۵ درصدی تنها مُسکنی موقتی است و توان مقابله با خط فقر اعلام شده از طرف خود حکومت را نیز ندارد.

▫️از طرفی سایه جنگ همچون سال‌های گذشته بر سر کارگران سنگینی می‌کند و زندگی و هستی آنها را بیش از پیش تهدید می‌کند تا جایی که مذاکرات و توافق و نرمش در مقابل آمریکا هم تاثیری در اقتصاد دلالی و نولیبرالیسم‌زده و ویران‌شده‌ی ایران ندارد؛ همه اینها در کنار نداشتن حق تشکل‌های مستقل و آزاد، ارعاب و سرکوب و زندانی کردن فعالان کارگری از دستاوردهای بیش از چهل سال حاکمیت جمهوری اسلامی است، که برای شانه خالی کردن از زیر بار مسئولیت خود و تحقیر کارگران از واژه‌هایی همچون خط فقر استفاده می‌کند.

▫️ما جمعی از فعالان سیاسی، صنفی، و کارگری زندانی در زندان اوین رو به مردم اعلام می‌داریم آیا وقت آن نرسیده که به جای طلب کردن و رسیدن به خط فقر، خط رفاه و یک زندگی انسانی و شرافتمندانه را برای کارگران و زحمتکشان ایران طلب کنیم؟ آیا وقت آن نرسیده که طبقه کارگر و تمامی مزدبگیران، همچون کارمندان، معلمان، بازنشستگان، پرسنل و کادر درمان، رانندگان، زحمتکشان بخش‌های کشاورزی و غیره بدون سرکوب و ارعابِ فعالان خود، دست به تشکیل نهادهای مستقل خود بزنند؟

۱۲ اردیبهشت ۱۴۰۴

نظرات بسته است