اول ماه مه، فقط یک روز در تقویم نیست. این روز، یادآور صدای رسای میلیون‌ها زن کارگری‌ست که در سکوت، چرخ‌های جامعه را می‌گردانند، بی آن‌که صدای‌شان شنیده شود…./

***

🔹در روز جهانی کارگر، از زنانی می‌گوییم که با حقوقی ناچیز و ساعت‌هایی طولانی، در کارخانه‌ها، فروشگاه‌ها، خانه‌های مردم، مزارع، دفاتر و مراکز خدماتی کار می‌کنند؛ زنانی که کارشان بی‌ارزش تلقی می‌شود، در آمارها گم می‌شوند و در سیاست‌گذاری‌ها به حساب نمی‌آیند.

🔹زنان کارگر، نه تنها با دستمزدهای پایین و امنیت شغلی شکننده مواجه‌اند، بلکه هر روز با شکل‌های گوناگون تبعیض و آزار جنسی در محیط‌های کاری روبه‌رو هستند. از نبود مرخصی زایمان و حمایت‌های مادرانه گرفته تا قراردادهای موقت و فقدان بیمه، همگی بخشی از واقعیتی‌ست که زندگی کاری زنان را احاطه کرده است.
مطالبه ما روشن است:
دستمزد عادلانه، ساعت کار انسانی، محیط کار امن و بدون خشونت، و به رسمیت شناختن نقش زنان در نیروی کار.

🔹تا زمانی که کار زنان به چشم نمی‌آید، تا زمانی که امنیت شغلی و کرامت انسانی آن‌ها تضمین نمی‌شود، هیچ جامعه‌ای نمی‌تواند از برابری و عدالت سخن بگوید.

🔹امروز، در کنار همه کارگران، صدای زنان کارگری باشیم که صدایشان را کمتر شنیده‌ایم./

مطالبات زنان

۱۳ اردیبهشت ۱۴۰۴

نظرات بسته است